POZNAJEMY PODLASIE

„Grabarka święte źródło i spalona cerkiew
Górują nad mymi powszednimi wspomnieniami
krzyże kładą swój omszały cień na stoku góry
za życiem świadczą krzyże jak las porosły zbocza..”
Irena Słomińska

W dniu 28.06.2020 roku postanowiliśmy wyruszyć z Placówki, by poznać historię i atrakcje Podlasia. Pierwszym miejscem przystanku był Drohiczyn nad Bugiem, gdzie zwiedziliśmy Górę Zamkową – wczesnośredniowieczne grodzisko obecnie punkt widokowy na malowniczą dolinę rzeki Bug, Muzeum Regionalne, Kościół Trójcy Przenajświętszej (1696-1709) i klasztor pojezuicki (obecna siedziba Wyższego Seminarium Duchownego) w podziemiach świątyni znajdują się szczątki doczesne osób zasłużonych Kościołowi i Polsce. Z Drohiczyna udaliśmy się na Świętą Górę Grabarkę to miejsce, gdzie od stuleci podążają prawosławni pielgrzymi. Od 2000 r. na Świętej Górze znajduje się Iwierska Ikona Matki Bożej napisana na Świętej Górze Atos, podarowana na pamiątkę 2000 lat chrześcijaństwa. Od setek lat ludzie przychodzą tu z prośbą i modlitwą o pomoc. Zostawiają swoje krzyże, pod którymi kryją się ich osobiste troski, smutki i radości. Jadąc do Mielnika nie mogliśmy ominąć “Świętej Góry Prowały”, którą niektórzy nazywają pierwszą Grabarką. Na jej szczycie, według legendy, znalazła schronienie cudowna ikona Spassa (Zbawiciela) z Mielnika, ukryta tu podczas najazdów tatarskich. Na górze Prowały mieszkali niegdyś mnisi, a teraz pielgrzymują tu wierni, stawiając krzyże. W Mielniku podziwialiśmy odkrywkową kopalnię kredy jedyną tego typu kopalnię czynną obecnie w Polsce. Początki eksploatacji kredy w Mielniku datuje się na wiek XVI. Aż do roku 1952 było to wydobycie ręczne wykorzystywane wyłącznie dla potrzeb okolicznych mieszkańców. Od połowy XX wieku rozpoczęto eksploatację na skalę przemysłową. Dziś roczne wydobycie kredy wynosi około 80 tys. ton. Ostatnią atrakcją naszej wycieczki była Stadnina w Janowie Podlaskim – najstarsza państwowa stadnina koni w Polsce – jest również jedną z najpiękniejszych. Malowniczo położona wśród bujnych nadbużańskich łąk, jest prawdziwym „końskim rajem”. Stadnina słynie głównie z hodowli koni czystej krwi arabskiej. Za datę założenia stadniny uznaje się 18 grudnia 1817 roku – dzień, w którym do Janowa dotarło stado prowadzone przez Jana Ritza, realizującego misję zorganizowania na ziemiach polskich stadniny państwowej. Do Placówki wróciliśmy późnym wieczorem zmęczeni, ale szczęśliwi z tak udanego dnia.